Pozwolenie na broń na Ukrainie

 

• Pozwolenie na broń gładkolufową
• Pozwolenie na broń gwintowaną
• Pozwolenie na drugą strzelbę, zakup drugiej strzelby
• Cienka granica samoobrony
• Akty normatywno-prawne

Co należy zrobić, aby otrzymać pozwolenie na broń gładkolufową?

Po pierwsze, zebrać dokumenty

1. Zaświadczenie o stanie zdrowia.

Wypełnić formularz 127/o, który nazywa się «меддовідка для отримання дозволу на зброю». Często można usłyszeć o możliwych obejściach, znacznie „upraszczających” życie i zakładających zwykły zakup takiego zaświadczenia od pracowników medycznych.

Ale w tym zakładzie medycznym, do którego się zwróciłem, trzeba było przejść następujące procedury:

• pobranie krwi z palca;
• elektrokardiogram;
• pomiar ciśnienia, wykonywany przed i po przysiadach;
• pobranie porannych badań.

Podejście każdego lekarza wcale nie było formalne i obejmowało krótką rozmowę potwierdzającą poczytalność pacjenta. A ponieważ lubię pogadać, rozmowy czasem się przedłużały.

2. Заświadczenie о неkaralności.

Zaświadczenie należy pobrać w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Ukrainy.

Teoretycznie można zwrócić się do odpowiedniego departamentu, aby uzyskać zaświadczenie. Ale w praktyce powierzyłem to profesjonalistom, którzy na podstawie prawa samodzielnie pobrali zaświadczenie na moje nazwisko za rozsądne wynagrodzenie.

Usługi firmy, do której się zwróciłem, były następujące:

Ponieważ nie śpieszyło mi się, zapłaciłem mniej.

3. Zaświadczenie potwierdzające ukończenie kursu posługiwania się bronią.

Aby uzyskać ten dokument, można skorzystać z dwóch opcji.

Sposób nr 1.

Zwrócić się do centralnego oddziału systemu wydawania pozwoleń w swoim mieście (adres w Kijowie: ul. Erewańska, 18а), gdzie zdać egzamin teoretyczny, uprzednio płacąc 120

Sposób nr 2.

Odbyć kurs posługiwania się bronią, który składa się z części teoretycznej i praktycznej. Ten sposób, moim zdaniem, jest bardziej zalecany i kończy się zaliczeniem strzelania z pistoletu sportowego, a kosztuje tylko o 10 więcej.

Po drugie, odbyć pierwszą wizytę w ОРС

Zebrawszy wszystkie zaświadczenia i nastawiwszy się pozytywnie, przychodzicie do wydziału systemu wydawania pozwoleń w waszym rejonie — to właśnie tutaj zostanie zarejestrowana broń, ponieważ procedura ta odbywa się według miejsca jej przechowywania.

We wszystkich oddziałach przyjęcia odbywają się według jednego harmonogramu:

– wtorek: od 14:00 do 18:00;

– czwartek: od 18:00 do 20:00;

– sobota: od 10:00 do 13:00.

Przychodząc do oddziału, należy wypełnić odpowiednie oświadczenie. Następnie otrzymacie pokwitowania, które należy opłacić:

• 39 – za pozwolenie na zakup;
• 9 i 18 – za usługi systemu wydawania pozwoleń;
• 51 – składka ubezpieczeniowa (stan na kwiecień 2012);
• 138 – za poświadczenie prawa do przechowywania i noszenia broni.

Wszystkie pokwitowania można opłacić w dowolnym banku.

Po przekazaniu wszystkich opłaconych pokwitowań inspektorowi, aktywowany zostaje mechanizm wystawiania pozwolenia, w którym wasz udział nie jest już konieczny. Jedyne wymaganie wobec was to przyjść i odebrać dokumenty po upływie wyznaczonego czasu procedury.

Po trzecie, odbyć ponowną wizytę w ОРС

Po dwóch tygodniach można zadzwonić do ORS i zapytać, czy pozwolenie jest gotowe? Jeśli otrzymacie pozytywną odpowiedź, można od razu iść i odebrać kupon upoważniający do zakupu broni. Okres ważności kuponu jest ograniczony trzema miesiącami, więc przy jego odbiorze warto sprawdzić wszystkie daty, aby nie wpaść w kłopoty. Z drugiej strony macie całe trzy miesiące, aby dobrać „właściwą” strzelbę i nie popełnić błędu. Pośpiech w tej sprawie jest niepotrzebny.

Po czwarte, odwiedzić sklep

Po ciężkiej pracy nad wyborem strzelby i następnej kontroli konkretnego egzemplarza pod kątem sprawności pozostaje tylko opłacić zakup i zostawić u sprzedawcy odrywany kupon. Wam zostaje druga połowa kuponu i strzelba, za przechowywanie której teraz odpowiadacie. Warunki przechowywania można poznać w Instrukcji 622, ale główne wymagania są takie, że broń musi być przechowywana rozładowana i w sejfie.

Po piąte, zarejestrować zakupioną strzelbę w ОРС

Po zakupie w ciągu dziesięciu dni trzeba oddać strzelbę do rejestracji. Sama procedura jest dość prosta: należy napisać wniosek, w którym podaje się markę i numer seryjny strzelby. Następnie wniosek z drugą połową kuponu przekazywany jest inspektorowi. A opuszczacie ORS jedynie z jedną strzelbą, żadne dokumenty nie są wam wydawane. Tu przyda się kserokopia. Chociaż prawo nie wymaga wyraźnie posiadania kopii, nie będą one zbędne.

Dopóki nie otrzymacie pozwolenia, strzelba nie może opuszczać sejfu, a tym bardziej być używana.

Po szóste, odbyć trzecią wizytę w ОРС

Po upływie terminu ustalonego przez inspektora, zwykle chodzi o tydzień, należy zwrócić się do ORS, uprzednio dzwoniąc tam, w celu odbioru dokumentów. Otrzymawszy pozwolenie, stajecie się pełnoprawnym właścicielem strzelby, który może ją przewozić i nawet strzelać z niej, ale tylko w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych, a także kupować do niej amunicję.

Pozwolenie jest ważne przez trzy lata.

 

Zakup drugiej strzelby

Jeśli chcecie nabyć drugą strzelbę, w ORS należy przedstawić już nie wszystkie dokumenty, ale tylko zaświadczenie o niekaralności. Natomiast etapowość działań i terminy są analogiczne do procedury uzyskiwania pozwolenia na pierwszą strzelbę. Opłaty będą wymagane w tych samych wysokościach.

Mając dwa pozwolenia o różnych okresach ważności, możecie dokonać ich przerejestrowania w ramach jednej procedury, albo kontynuować przedłużanie dwóch odrębnych pozwoleń. Wybór schematu pozostaje do waszej decyzji.

Podsumowanie

Na dzień dzisiejszy mamy następujące liczby. Koszt wydania pozwolenia na broń gładkolufową wynosi:

– 255 – na wydatki oficjalne;

– 580 – na wydatki towarzyszące.

Jeśli chodzi o terminy:

– 2–3 tygodnie trwa wystawienie pozwolenia na zakup;

– 1–3 tygodnie zajmuje otrzymanie plastikowego pozwolenia.

 

Co należy zrobić, aby uzyskać pozwolenie na broń gwintowaną?

Sama procedura uzyskania pozwolenia na broń gwintowaną na terytorium Ukrainy bardzo przypomina procedurę dla broni gładkolufowej, chociaż istnieje szereg cech mających na celu zaostrzenie kontroli nad tego rodzaju bronią. Jest ona regulowana następującymi aktami:

• postanowieniem KMU nr 576 z 12.10.1992 r. «O systemie wydawania pozwoleń»;
• zarządzeniem MSW nr 622 z 21.08.1998 r., ustanawiającym instrukcję dotyczącą produkcji i używania broni palnej, białej i pneumatycznej.

Zgodnie z zarządzeniem nr 622 prawo nabycia myśliwskiej broni gwintowanej przysługuje obywatelom Ukrainy powyżej 25 roku życia. Liczba sztuk broni będących własnością jednej osoby nie jest ograniczona, ale jeśli liczba luf przekracza trzy, muszą być przechowywane w specjalnie wyposażonym miejscu, wyposażonym w alarm ochronny.

Uzyskać pozwolenie na zakup broni gwintowanej można dopiero po przestudiowaniu materiału technicznego dotyczącego broni i zasad jej używania, po czym przeprowadza się zaliczenie.

Pozwolenie na broń gwintowaną składa się z dwóch części: pozwolenia na nabycie oraz pozwolenia na noszenie i przechowywanie.

Aby uzyskać pozwolenie na nabycie, należy zwrócić się do terytorialnego oddziału administracyjnej służby milicji i przedstawić inspektorowi następujące dokumenty:

• wniosek o wydanie pozwolenia, napisany na imię naczelnika OVD;
• wypełniony wniosek;
• zaświadczenie o zdrowiu, w którym znajduje się orzeczenie o braku czynników uniemożliwiających używanie broni;
• zaświadczenie o niekaralności;
• kopia umowy ubezpieczenia;
• dokument potwierdzający ukończenie szkolenia z materiału technicznego i zasad stosowania broni;
• pokwitowanie zapłaty opłaty skarbowej.

Jedną z cech pozwolenia na nabycie, noszenie i przechowywanie broni palnej gwintowanej jest to, że jest ono podpisywane przez Ministra Spraw Wewnętrznych Ukrainy, jego zastępców, naczelników Głównego Urzędu MSW.

Wysokość opłaty za wydanie pozwoleń ustalana jest zgodnie z jednolitym taryfikatorem zatwierdzonym Postanowieniem KMU z 28.12.1995 r. nr 1060, a mianowicie:

• 3,40 – za udzielenie konsultacji;
• 8,50 – za rejestrację jednostki broni;
• 8,50 – za sporządzenie dokumentów.

Przychodząc po pozwolenie na zakup broni, należy okazać paszport lub inny dokument potwierdzający tożsamość.

Po zakupie broni, w obowiązkowym trybie w ciągu 10 dni należy zarejestrować ją w OVD w celu uzyskania pozwolenia na przechowywanie i noszenie broni; do tego składa się następujące dokumenty:

• wniosek o wydanie pozwolenia, napisany na imię naczelnika OVD;
• duplikat pozwolenia na nabycie broni, w którym znajduje się adnotacja sklepu o sprzedanej broni, lub inny dokument potwierdzający nabycie broni;
• trzy fotografie w rozmiarze 3х4;
• kopię umowy ubezpieczenia, tylko jeśli nie była składana podczas uzyskiwania pozwolenia na nabycie broni;
• pokwitowanie zapłaty opłaty skarbowej.

Po upływie terminu niezbędnego do sporządzenia dokumentów, wnioskodawca powinien zwrócić się do OVD i odebrać gotowe zaświadczenie.

Należy pamiętać, że wszystkie osoby, które otrzymały pozwolenie zarówno na broń gładkolufową, jak i gwintowaną, są rejestrowane w systemie MSW poprzez wprowadzenie danych o nich do zautomatyzowanego systemu «Арсенал». Dodatkowo wobec każdego właściciela zakładana jest teczka w odpowiednim wydziale administracyjnej służby milicji.

Zgodnie z prawem istnieje możliwość przekazania broni z jednego właściciela na drugiego, przy czym wszystkie dokumenty są sporządzane w OVD według miejsca rejestracji broni. Wszystkie dane o poprzednim właścicielu wpisywane są do pozwolenia, przy czym jego duplikat jest przekazywany nowemu właścicielowi do rejestracji broni pod adresem zamieszkania.

 

Cienka granica samoobrony

art. 36 KKU

Szczególnego omówienia zasługuje pojęcie „obrona konieczna”.

Analizując ust. 1 art. 36 UKU, przez obronę konieczną rozumie się działania podejmowane w celu ochrony własnych praw i interesów lub praw i interesów innej osoby, społeczeństwa i państwa jako całości przed niebezpiecznym zamachem poprzez wyrządzenie szkody, w granicach konieczności i proporcjonalności w konkretnej sytuacji.

Aby działania zostały uznane za obronę konieczną, trzeba spełnić następujące warunki:

• istnienie faktu zamachu;
• taki fakt musi mieścić się w definicji społecznie niebezpiecznego;
• zamach musi mieć rzeczywisty charakter;
• samoobrona musi być terminowa.

Należy zauważyć, że prawo nie wymaga mechanicznej równości środków obrony. Tak więc, jeśli grożono bronią białą, bronią palną można odpowiedzieć. Ale wyrządzenie ewidentnie nadmiernej szkody, chociaż zamach mógł zostać powstrzymany przy mniejszym uszczerbku, jest uznawane za przekroczenie granic obrony koniecznej, co z kolei pociąga odpowiedzialność karną zgodnie z ust. 3 art. 36 Kodeksu karnego w postaci prac poprawczych do 2 lat, ograniczenia wolności do 3 lat albo pozbawienia wolności do 2 lat (art. 118, 124 KK).

Jak będą stosowane kryteria obrony koniecznej, jeśli obie strony posiadały broń palną, w świetle przyjęcia tego prawa – na razie nie wiadomo.

 

Lista wykorzystanych aktów normatywno-prawnych:

• postanowienie Rady Ministrów Ukrainy «o systemie wydawania pozwoleń» nr 576 z 12.10.1992 r.;
• zarządzenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy «o zatwierdzeniu instrukcji w sprawie kolejności wytwarzania, nabywania, przechowywania, ewidencji, przewozu i używania broni palnej, pneumatycznej i białej, urządzeń krajowej produkcji do wystrzeliwania nabojów naładowanych gumowymi lub podobnymi pod względem swoich cech pociskami nieletalnymi, oraz wskazanych nabojów, jak również amunicji do broni i materiałów wybuchowych» nr 622 z 21.08.1998 r.;
• postanowienie Rady Ministrów Ukrainy «o zatwierdzeniu jednolitego taryfikatora za usługi związane z nabywaniem, przechowywaniem, ewidencją, przewozem broni palnej, amunicji do niej, materiałów wybuchowych, jak również w odniesieniu do przedmiotów, na które rozciąga się system wydawania pozwoleń» nr 1060 z 28.12.1995 r.;
• postanowienie Rady Najwyższej Ukrainy «o prawie własności do niektórych rodzajów mienia» z 17.06.1992 r. nr 2471-XII.