Zbiorowe spory pracownicze w Kijowie

W przeciwieństwie do sporów indywidualnych, których regulacja przewidziana jest w Kodeksie pracy, o zbiorowych sporach pracowniczych w tym akcie normatywnym nawet nie ma mowy. Dla naszego państwa instytucja zbiorowych sporów pracowniczych jest dość nowym zjawiskiem, jednak istnieje jedna ustawa, która reguluje takie stosunki prawne. W 1998 roku Rada Najwyższa przyjęła ustawę «O porządku rozwiązywania zbiorowych sporów pracowniczych».

Zgodnie z tym dokumentem, zbiorowe spory pracownicze to nieporozumienia, które powstały między dwiema stronami stosunków społeczno-zawodowych. Konflikty między przełożonym a załogą mogą powstawać z następujących powodów:

Takie spory pracownicze rozpatrywane są nieco inaczej niż indywidualne. Po pierwsze, członkowie załogi muszą utrwalić swoje żądania w formie dokumentu, dołączając wszystkie podpisy protestujących pracowników. Po drugie, formułować poszczególne żądania musi przedstawiciel załogi.

W ciągu 3 dni pracodawca powinien udzielić odpowiedzi na skargę załogi. Strony mogą także rozpatrzyć tę sprawę w komisji pojednawczej, w której są przedstawiciele zarówno załogi, jak i pracodawcy. Jeśli decyzja nie zostanie osiągnięta w ten sposób, prawo przewiduje możliwość zaproszenia mediatora do rozwiązania powstałych nieporozumień lub rozpatrzenia sporu przez arbitraż pracy.

Jeśli wszystkie wymienione środki nie doprowadzą do rozwiązania konfliktu, pracownicy mogą zorganizować strajk (z obowiązkowym poinformowaniem o tym kierownictwa).

Rozwiązywanie zbiorowych sporów pracowniczych to dość żmudna procedura, która wymaga obligatoryjnego udziału wykwalifikowanego prawnika. Nasi specjaliści są gotowi nie tylko pomóc w rozwiązaniu sprzeczności między kierownictwem a załogą, ale w razie potrzeby świadczyć takie usługi, jak reprezentacja w sądzie, sporządzanie dokumentów procesowych, udział w negocjacjach i wiele innych.